تاثیر مدلسازی اندرکنش خاک – سازه در کنترل سازه های نامتقارن نرم پیچشی با استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده

به دلیل لنگرهای پیچشی و تغییرمکان های دورانی اضافی که در اثر نامتقارنی در پلان سازه ها ایجاد می شود، تغییرمکان وجوه بیرونی سازه افزایش یافته و این قضیه منجر به آسیب بیشتر سازه های نامتقارن به هنگام زلزله می گردد. برای این منظور، جهت کنترل و کاهش ارتعاش سازه های نامتقارن نرم پیچشی، از ابزارهای ساده و کارآمدی همچون میراگر جرمی تنظیم شده (TMD) استفاده می شود. مسیله اندرکنش خاک- سازه (SSI)، ویژگیهای دینامیک سازه را به مقدار زیادی تغییر داده و در نتیجه بر کارایی سیستم TMD نصب شده بر سازه نیز تاثیرگذار است. از اینرو نادیده گرفتن اثر SSI در کنترل حداکثر پاسخ های ساختمانی توسط TMD به برآورد بیش از حد عملکرد این سیستم منجر می شود. بر این اساس در مقاله حاضر تلاش شد تا به بررسی تاثیر مدلسازی اندرکنش خاک و سازه بر کنترل شتاب و تغییرمکان سازه با استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده (TMD) پرداخته شود. جهت دستیابی به این هدف، حالات مختلفی از سازه نامتقارن با محل های مختلف نصب TMD، به صورت مدلسازی عددی در نرم افزار OpenSees مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بهینه ترین حالت جهت کنترل شتاب لبه در سازه های نرم پیچشی، نصب میراگر جرمی تنظیم شده در هر دو لبه سخت و نرم می باشد. همچنین با اعمال اثر اندرکنش خاک- سازه، مقادیر تغییرمکان و شتاب برای هر دو لبه سخت و نرم در حدود 1.5 تا 2.5 درصد افزایش می یابد.