پیامد های کم توجهی به مرمت آثار تاریخی کشورو چالش های باز زنده سازی آن در معماری معاصر ایران

در گوشه و کنار میهن عزیزمان ایران ودر اغلب شهر ها و روستا ها ی آن شاهد آثار تاریخی بجای مانده از گذشته هستیم که اغلب قدمت طولانی دارند و به دلایل مختلف ،برخی تخریب شده وتعدادی نیز در حال ویران شدن است چه بصورت عمد و یا متاثر ازگذر زمان. اگر چه در چند دهه اخیر با تلاش دست اندر کاران ، بعضی از این گنجینه ها ی ارزشمند مرمت و باز سازی گردیده ،مع الاوصف بنظر میرسد روند فعلی با عنایت به گستردگی آثار موجود که سالهای سال به حال خود رها شده نا کافی باشد. و کماکان شاهد و ناظر مخروبه های آثار گرانبها بهمرا ه فراموشی و پاک شدن خاطرات گذشته باشیم که بخش مهمی از فرهنگ و اصالت ما را در دل خود دارد.و چون به اهمییت آنها واقف نیستیم نتایج مطلوبی هم در این راستا عایدمان نمی شود .بعلاوه ، خواسته و یا نا خواسته نسل های بعدی که فرزندان خود ما هستند را از دیدن چنین میراث گرانبهایی محروم می سازیم در نتیجه به علت نا آشنایی آنها و همچنین عدم مشاهده ابنیه ها ی تاریخی،چندان میل و رغبتی هم برای کند وکاودر این وادی از خود نشان نمی دهند .در این پژوهش سعی گردیده ضمن اشاره به دو نمونه از بنا های تاریخی نیمه ویران شده در شهر شاهین وارایه راهکار ی در جهت سرعت بخشیدن به چالش و معضل موجود در مرمت آثار تاریخی در کشور پرداخته شود که بدون شک ،دغدغه همه ی دلسوزان و علاقه مندان به حفاظت از میراث فرهنگی کشور خواهد بود.

Keywords:

مرمت آثار تاریخی , پیامد های کم توجهی , باز زنده سازی , معماری معاصر