جایگاه علم بیومیمیکری در فرایند آموزش معماری و طراحی معماری

بیومیمیکری علمی الهام بخش برای ارایه راهحل به مشکلات و مسایل انسانی از طریق مطالعه و بررسی شکل و ساختار سیستمهای طبیعی )گیاهی، جانوری و انسانی( است. پیشرفت در بکارگیری این علم در فرایند طراحی معماری )فضاهای داخلی و فضاهای خارجی( در کل دنیا در حال مشاهده است در حالی که به نظر میرسد استفاده از اصول خلاقانه این علم در میان دانشجویان معماری کمتر دیده می شود. از این رو سوال اصلی این پژوهش چنین مطرح می شود: چه چالشهایی در بکارگیری این علم در بین دانشجویان معماری دیده می شود برای پاسخ به پرسش فوق با کمک از روش مطالعات کتابخانه ای و شناخت علم بیومیمیکری جایگاه این علم در فرایند طراحی معماری بررسی شده سپس از طریق مصاحبه با اساتید معماری و جمعآوری پرسشنامه از دانشجویان معماری سعی در فهم چالشهای موجود در بهکارگیری آن در بین دانشجویان معماری موسسه غیرانتفاعی هنر شیراز شده است. نتایج نشان میدهد علیرغم علاقه دانشجویان به یادگیری این مبحث، منبع آشنایی آنها از طریق مقالات و سایتهای اینترنتی بوده و خلا آن در سرفصلهای منابع درسی دیده میشود. درس انسان،طبیعت،معماری به لحاظ آموزش تیوریک و دروس مقدمات طراحی معماری برای تمرین عملی این مبحث پیشنهاد شده است.

Keywords:

بیومیمیکری , فرایند طراحی معماری , رویکرد مبنی بر مسیله , رویکرد مبنی بر راهحل , آموزش معماری.