تحلیل ارزش افزوده ناشی از به کارگیری روشهای معماری سنتی در بهبود فرایند نوسازی بافتهای فرسوده شهری
Publish place: 01st Municipality Finance Conference
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,404
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MUNICIFIN01_007
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1388
Abstract:
امروزه رشد فزاینده جمعیت، توسعه بیرویه شهرها، فرسودگی بافتها و بناهای قدیمی شهری و هزینههای سنگین مالی ناشی از آنها از مشکلات عمدهی مدیریت شهرها به شمار میرود. در ایران بر اساس آمار رسمی مرکز آمار ایران، 5/11 میلیون واحد مسکونی 9/15 میلیون واحد مسکونی شمارش شده کل کشور در سال 1385، در شهرها قرار داشتهاند و پیشبینی شده است که با این رشد جمعیت و روند شهرنشینی تا سال 1400 هجری شمسی مساحت شهرهای ایران به دو برابر مساحت کنونی خود افزایش خواهد یافت (حبیبی، 1386).
این توسعهی نابسامان، توأم با کاسته شدن مقبولیت الگوهای بومی و سنتی زندگی شهری باعث هجوم خانوارها به نواحی جدید و رها و فرسوده شدن نواحی تاریخی گشته است. حمایت نکردن مناسب بخشهای دولتی در سرمایهگذاری در طرحهای بومی و مردمی، فرسودگی این بافتها را تشدید کرده است.
این بافتها با ارزش کالبدی و فرهنگی نهفته در خود بهترین نشانهی هویت شهری برای وحدت بخشی به پیکرهی شهر میباشند و حیات و رشد آنها میتواند مانع از فرسودگی شهر از درون گشته و توسعهی بیرویه آن را محدود کند. اهمیت بافتهای سنتی شهرها از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی، لزوم حفظ، بهسازی و نوسازی آنها را دو چندان میسازد.
از آنجا که بیش از نیمی از بافتهای قدیمی کشور فرسوده هستند، بازسازی و نوسازی آنها هزینه سنگینی را به شهرداریها تحمیل کرده و میکند، و چه بسا که این مداخلههای کالبدی پرهزینه همیشه ارزش افزودهای را برای آنها در پی نیاورده است. در حالی که اگر در این فرایند، ارزشها و پتانسیلهای موجود در معماری بافتها و بناهای سنتی به طور سیستماتیک مطالعه و شناسایی شده و در تصمیمگیریها و طرحهای جدید به کار برده شوند، نه تنها هزینههای نوسازی و بازسازی کاهش مییابد بلکه ارزش افزوده این طرحها نیز به طور چشمگیری افزایش پیدا خواهد کرد.
در این مقاله مقدمه و متدولوژی طرحی پژوهشی ارائه میشود که بر بناهای سنتی به عنوان اجزای اصلی تشکیلدهنده بافتهای قدیمی تأکید دارد. این تحقیق به طور خاص نشان خواهد داد که چگونه شناخت، تلفیق و به کارگیری روشهای سنتی معماری در روند بازسازی و نوسازی بافتها، از طریق کاهش مصرف انرژی و حفاظت از محیط زیست، باعث افزایش ارزش افزوده در مقیاس شهرها خواهد شد.
Keywords:
Authors
احمدرضا فروزانمهر
کارشناسی ارشد معماری، کارشناس ارشد انرژی پایدار
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :