بررسی تاثیر استفاده از نانو ذرات دی اکسیدتیتانیوم (TiO2) بر خاصیت خودتمیزشوندگی و آلودگی زدایی از سطح بتن

نانو ذرات دیاکسیدتیتانیوم (TiO2) از جمله موادی هستند که به دلیل خاصیت فوتوکاتالیستی میتوانند آلودگیهای آلی را تجزیه کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر نانو دی اکسیدتیتانیوم (TiO2) بر خودتمیزشوندگی و آلودگی زدایی از سطح بتن میباشد. بدین منظور محلول نانو TiO2 تهیه شد و بر روی نمونه های بتن پوشش داده شد. آزمایشات خودتمیزشوندگی، مقاومت چسبندگی و مقاومت در برابر ضربه برروی پوشش انجام شد. نتایج بدست امده نشان داد که پوشش حاوی نانو ذرات Tio2 میتواند جوهرمتیل بلو یا متیلاورانژ با غلظت 0/5میلی گرم در یک لیتر آب را که بر روی بتن ریخته شده بود را در کمتر از یک ساعت از روی سطح پاک نماید. آزمایش خودتمیزشوندگی تا 50 بار تکرار شد؛ پس از 50 بار سیکل ریختن جوهر و تمیز شدن، پوشش همچنان خاصیت خودتمیزشوندگی را حفظ نمود. بر روی بتن پوشش داده شده همچنین محلول دوده ی کربن که محتوی 2گرم دوده در یک لیتر آب بود، ریخته شد. دوده ی ریخته شده نیز پس از گذشت 45 روز کاملا0 تجزیه و از روی بتن محو شد. نتایج آزمایشات همچنین نشان داد که میزان چسبندگی محلول نانو پس از خشک شدن برروی سطح 5A بود که چسبندگی بالایی میباشد. پوشش همچنین مقاومت ضربه ای خوبی در برابر ضربه ی ناشی از گلوله 0/9کیلوگرم در فاصله 75سانتیمتر داشت.

Keywords:

دی اکسیدتیتانیوم , فوتوکاتالیست , خودتمیزشوندگی , جوهر , دوده کربن.