تاملی در سازه های مذهبی و جایگاه آنها در روان شناسی سلامت

مجموعه در حال رشدی از پژوهش، اثرات مثبت رفتارها و باورهای مذهبی را بر سلامت جسمانی و روانی نشان داده اند. هم چنانکه شواهد افزایش می یابد، عناصر مذهبی و معنوی در مدل های نظری پذیرش بیشتری می یابد. اگرچه مطالعات اخیر حکایت از خلاقیت فزاینده ای دارد، باید برای روشن شدن روابط درونی میان سازه های مذهبی و اثرات همبسته آن با سلامت، مطالعات بیشتری صورت گیرد. مقاله حاضر ضمن ارایه تعاریفی از مفاهیم سلامت و مذهب که با چهارچوب روان شناسی سلامت متناسب است، رابطه مشارکت مذهبی و جهت گیری مذهبی با سلامت روانی را مورد بحث قرار داده است. سپس مفهوم مقابله مذهبی را بررسی و به کنکاش در مدل مقابله مذهبی پارگامنت پرداخته و تلاش کرده است تا مکانیزم های شناختی و رفتاری را که نقش واسطه ای در ارتباط میان مذهب و سلامت روانی ایفا می کنند، مورد بررسی قرار دهد. این مقاله با ذکر مزایا و معایب مقابله مذهبی برای سلامت و ارایه پیشنهادهایی برای تلفیق متغیرهای مذهبی در عرصه پژوهش های آتی به ویژه در قلمرو روان شناسی سلامت بالینی خاتمه می یابد.

Keywords:

مذهبی بودن , مشارکت مذهبی , مقابله مذهبی , سلامت روان , روان شناسی سلامت