آموزش مهارت های خودآگاهی و همدلی بر سرمایه روانشناختی

دانش آموزان بهعنوان سرمایه های اجتماعی هر جامعهای نیازمند توجه و تقویت مهارتهایی هستند که توان سازگاری و مقابله آنها را ارتقا دهد، ازاینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای خودآگاهی و همدلی بر سرمایه روانشناختی دانش آموزان دبیرستانی بود. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان شاهرود بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 24 دانش آموز ی که در پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) نمره پایینتر از میانگین را کسب کرده بودند، انتخاب شدند و دردو گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گواه) گمارده شدند. پیش از اجرای مداخله، آزمودنیهای هر دو گروه پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش آموزش مهارت خودآگاهی و همدلی را در 6 جلسه (هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند. پس از اجرای مداخله مجددا هر دو گروه به پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد میانگین گروه آزمایش در متغیر سرمایه روانشناختی بهصورت معنادار بیشتر از میانگین گروه گواه است. بنابراین میتوان گفت که آموزش مهارتهای خودآگاهی و همدلی موجب افزایش سرمایه روانشناختی دانش آموزان میگردد به طوری که هرچه دانش آموزان دارای مهارتهای خودآگاهی و همدلی بیشتری باشند، میتوانند ارزیابی مثبتی از شرایط داشته باشند و احتمال موفقیت خود را بالا ببرند.

Keywords:

آموزش مهارت های خودآگاهی و همدلی , سرمایه روانشناختی , دانش آموزان