اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان دانش آموزان مدارس نمونه و تیزهوشان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب دانش آموزان مدارس نمونه دولتی و تیزهوشان انجام شد. این پژوهش از نوع شبه تجربی با گروه آزمایش وگواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دارای اضطراب امتحان مدارس نمونه و تیزهوشان شهرستان سراوان بود. پس از غربالگری 60 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه گمارده شدند. هر دو گروه درپیش آزمون به آزمون اضطراب امتحان ساراسون (1977) پاسخ دادند. سپس، درمان مبتنی برپذیرش و تعهد در طی 8 جلسه (هر هفته دو جلسه 120 دقیقهای) در گروه آزمایش انجام شد. در این مدت گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اجرای مداخله مجددا هر دو گروه به آزمون اضطراب امتحان ساراسون (1977) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شدند. نتایج حاکی از تاثیر معنادار درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان مدارس نمونه و تیزهوشان بود. بنابراین در حوزه درمان با تاکید بر لزوم استفاده از درمانهای روانشناختی جدید و موثر میتوان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با توجه به ماهیت و کارکرد آن برای درمان اختلالهای تربیتی استفاده کرد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , اضطراب امتحان , دانش آموزان