واکاوی جایگاه زبان در افق هستیشناسی تودستی هایدگر
Publish place: Philosophical Investigations، Vol: 10، Issue: 19
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 318
This Paper With 33 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-10-19_009
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
Abstract:
زبان در زمره بحثبرانگیزترین موضوعات فلسفی سده بیستم است. مارتین هایدگر یکی از فیلسوفان این سده است که به زبان و توانش آن اهمیت ویژه ای داده است. مقاله حاضر سعی می کند تا جایگاه زبان در فلسفه هایدگر را در ارتباط با هستی شناسی تودستی وی بررسی کند. استدلال میشود که این هستیشناسی تاثیر قاطعی بر تلقی هایدگر از زبان داشته است. منظور از هستی شناسی تودستی نحوه ای از مواجهه عملی با اشیاء درون جهانی است که میان فاعل شناسا و متعلق آن فاصله ایجاد نمی کند. در این مقاله زبان به عنوان یکی از مهمترین اشیای درون جهانی در افق این هستی شناسی مورد بررسی قرار می گیرد. رابطه میان هستی شناسی تودستی و زبان رادر دو دوره تفکر هایدگر پی می گیریم. در دوره اول تمرکز بر روی بخش هایی از وجود و زمان است و در دوره دوم دیگر آثار هایدگر بررسی می شود. پرسش پژوهش این است که هستی شناسی تودستی چه امکانات جدیدی را در بررسی جایگاه زبان به روی ما می گشاید و اساسا چه رابطهای میان نحوه تلقی ما از شیء و رویکرد ما به زبان وجود دارد در این مقاله سعی می کنیم در حد توان به این پرسش ها پاسخ دهیم.
Keywords:
Authors
سید جمال سامع
دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه، دانشگاه اصفهان
محمدجواد صافیان
دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :