پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس کیفیت خواب و روابط زناشویی در بیماران ضایعه نخاعی

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس کیفیت خواب و روابط زناشویی در بیماران ضایعه نخاعی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران دچار ضایعه نخاعی مراجعه کننده به مرکز توانبخشی جمعیت هلال احمر شهر تهران در سال 1396 بودند. حجم نمونه به روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند تعداد 60 نفر انتخاب شد. افراد نمونه به پرسشنامه های پرسشنامه کیفیت زندگی وار و شوربون((1992، کیفیت خواب بویس، رینولدز، مونک، برمن و کوپفر((1989 و کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن((1995 پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین کیفیت خواب و روابط زناشویی در بیماران ضایعه نخاعی با کیفیت زندگی آنان همبستگی معنیداری وجود دارد(.(P> 0/01 نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 76/1 از کل واریانس کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی به وسیله کیفیت خواب و روابط زناشویی تبیین میشود. کیفیت خواب P<0/05) و (β=0/895 و کیفیت روابط زناشویی (P<0/05 و (β=0/229 میتوانند به صورت مثبت کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی را پیشبینی کنند. یافته های این پژوهش نشان میدهد که کیفیت خواب و کیفیت روابط زناشویی سهم معناداری در پیشبینی کیفیت زندگی بیماران دچار ضایعه نخاعی دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , کیفیت خواب , روابط زناشویی , ضایعه نخاعی