تاثیر قرآن برشکل دهی باغ های ایرانی

طراحی باغ ایرانی سابقه ای طولانی داشته و در تمام دوران ها، به خصوص دوره اسلامی به گونه ای گسترده مد نظربوده است. این باغ ها تک عملکردی نبوده و همزمان چندین کاربری داشته اند و در بعضی دوران ها، باغ های عمومی برای گردش و تفریح اهالی ساخته می شدند. ارتباط تنگانگ معنایی و برداشت از مفهوم پردیس آسمانی در بازسازی نمادگرایانه از بهشت در روی زمین در غالب باغ در سرزمین گرم و خشک ایران، کشوری که دیرینه ترین باور به وجود جهان واپسین و سرای خوبان و بدان در آن نفهته می باشد یکی از حوزه های پژوهشی برای پی بردن به ریشه های تاریخی و باورهای دینی باشندگان این سرزمین و تاثیر آن به باورهای مردمان دیگر سرزمینها در غالب دین، باور یا اندیشه می باشدقرآن کریم که خود آیاتی از جلوه های جمال خداوند است با تکیه بر تصاویری که انسان از سرسبزی و خرمی دارد، بهشت را در جهان آخرت توصیف نموده و پس از اسلام معماران مسلمان با عنایت به این توصیف ها، باغ هایی را در این جهان فناپذیر، ساخته اند که به راستی تمثیلی از بهشت است که در قرآن توصیف شده است. در این مقاله، سعی شده با بررسی شواهد، با رویکردی توصیفی، امکان بررسی تمثیلی بودن مفهوم باغ ایرانی از بهشت فراهم شود.

Keywords:

باغ , طراحی , آیه های قرآن , نماد گرایی , معماری اسلامی , رویکرد توصیفی