ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و ادراک از عملکرد سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و عملکرد سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش شناسی: جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان (430N=) بوده که با استناد به جدول کرجسی و مورگان از بین آنها 200 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه استاندارد عملکرد سازمانی بر اساس مدل اچیو، هرسی و گلداسمیت (2013) و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1973) بود. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و استنباطی (آزمون شاپیروویلک، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t تک نمونه ای و رگرسون چندگانه) انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده، بین ابعاد کیفیت زندگی کاری و عملکرد سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت (05/0p≤). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد کیفیت زندگی کاری توانایی پیش بینی عملکرد سازمانی را دارد. به علاوه، از بین مولفه های کیفیت زندگی کاری نیز پرداخت منصفانه و کافی، امنیت شغلی، یکپارچگی و انسجام و توسعه قابلیت های انسانی بیشترین توانایی پیش بینی عملکرد سازمانی را در کارکنان وزارت ورزش و جوانان داشتند. نتیجه گیری: بر این اساس لازم است مدیران وزرات ورزش و جوانان در جهت ارتقاء کیفیت زندگی کاری کارکنان خود به عنوان یک متغیر اثرگذار بر عملکرد سازمانی گام بردارند.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , عملکرد سازمانی , وزارت ورزش و جوانان