درمان کوتاهی تاندون آشیل پاشنه در کودکان از دیدگاه طب سنتی با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای

طب سنتی برای پیشگیری از بیماری ها به روش زندگی صحیح تاکید دارد. اصول و روش های درمان در مراکز درمانی بدون بهره گیری از تکنیک های تحلیل داده و اطلاعات دارای اثربخشی الزم نخواهد بود. اکثر موارد راه رفتن روی پنجه پی آمد کوتاهی تاندون آشیل است که باعث بالا رفتن پاشنه میشود و اجازه نمیدهد بیمار پاشنه را هنگام راه رفتن روی زمین بگذارد. به علت موقعیت تاندون آشیل در پشت مچ پا، نسبت به ضربه آسیب پذیر است لذا انجام عمل جراحی برای موارد شدیدتر بیماری توصیه شده است و استفاده از داروهای شیمیایی و یا مکمل های دارویی از استراتژی های رایج در درمان بسیاری از این اختلالات می باشد که در برخی موارد به دلیل طولانی بودن دوره بیماری ، پایین بودن میزان موفقیت و ایجاد عوارض شدید جانبی برسلامتی مناسب نمی باشد . راه رفتن روی پنجه کودکان عارضه ای جدی نیست و غالبا به خودی خود از بین میرود و مشکل خاصی را برای کودک ایجاد نمیکند، جز این که ظاهری ناخوشایند و غیرعادی را از وی به نمایش میگذارد. درمان راه رفتن روی پنجه پا در کودکان معمولا نیازی به جراحی ندارد و برای اصلاح آن علاوه بر تمرینهای کششی و تقویتی از چند دوره گرفتن پا و مچ، بریس و ارتز یا تلفیقی از این دو استفاده میشود . روش های تصمیم گیری چند معیاره کاربرد گسترده ای در همه زمینه ها به خصوص مبحث پزشکی و درمان پیدا کرده اند. در فرایند تحلیل شبکه ای امکان در نظر گرفتن وابستگی های متقابل بین عناصر فراهم شده و در نتیجه نگرش دقیقی به مسائل پیچیده را ارائه می کند در این مقاله فرایند تحلیل شبکه ای و کاربرد آن در درمان کوتاهی تاندون آشیل پاشنه در کودکان از دیدگاه طب سنتی به کار گرفته شده است که استفاده از اعمال یداوی در طب سنتی توام با طب ورزشی با بیشترین اولویت مشخص شده است.

Keywords:

کوتاهی تاندون آشیل پاشنه , کودکان , طب سنتی , فرایند تحلیل شبکه ای