تاثیر شش هفته تمرینات تناوبی و کنترل تنفس در سطح دریا بر بیماری حاد کوهستان در ارتفاعات بالای 3500 متر

هدف از این مطالعه تاثیر شش هفته تمرین ترکیبی در سطح دریا بر بیماری حاد کوهستان در ارتفاعات بالای 3500 متر بود. روش بررسی: 34 نفر کوهنورد (سن 8/07 ± 31/50 سال، شاخص توده بدن 3/02 ± 24/75 کیلوگرم بر مترمربع)، گروه کنترل (n=17) و گروه تجربی (n=17) که سابقه ارتفاع زدگی داشتند طی 6 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرین به ارتفاعات بالای 3500 متری از سطح دریا رفتند و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر و عالیم ارتفاع زدگی با پرسشنامه ای بر اساس معیارهای لیک لوئیس مورد سنجش قرار گرفتند، سپس به مدت 6 هفته، بالا هفته 3 جلسه تمرینات ترکیبی(تمرینات تناوبی و تمرین کنترل تنفس) برای گروه تجربی در سطح دریا صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t وابسته، آزمون t مستقل و آزمون ویلکاکسون استفاده شد و سطح معنی داری p≥0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از شش هفته برنامه تمرین ترکیبی در سطح دریا تفاوت معنی داری در پس آزمون متغییرهای پژوهش نسبت به پیش آزمون در گروه تجربی مشاهده شدP≥0/05() همچنین تفاوت معنی داری بین گروه تجربی و کنترل در افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی (P≤0/000)، افزایش میزان اشباع اکسیژن خون شریانی (P≤0/001) و کاهش تعداد ضربان قلب کوهنوردان مشاهده شد .(P≤0/000) تفاوت معنی داری در بهبود بیماری حاد کوهستان بین دو گروه مشاهده شد .(P≤0/011) نتیجه گیری: به احتمال زیاد تمرینات تناوبی در شرایط کمبود اکسیژن می تواند، میزان اشباع اکسیژن خون شریانی را افزایش دهد و باعث پیشگیری از ارتفاع زدگی زودرس شود.

Keywords:

بیماری حاد کوهستان , تمرینات کنترل تنفس , توان هوازی بیشینه