بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان بر تعهد سازمانی با نقش میانجی رفتارهای کاری معکوس (مطالعه موردی: کارمندان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تهران)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان بر تعهد سازمانی با توجه به نقش میانجی رفتارهای کاری معکوس می باشند. جامعه آماری این پژوهش کارمندان سازمان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بوده است که تعداد آنها 2400 نفر می باشد. در این پژوهش روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. حجم نمونه 331 نفر برآورد شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی می باشد. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای، میدانی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است که از روایی و اعتبار مورد تایید برخوردار است. جهت تجزیه و تحلیل داده در بخش آمار توصیفی از نرم افزار SPSS20 و در بخش آمار استنباطی از نرم افزار مدل سازی معادلات ساختاری ( PLS2 ) استفاده شد. نتایج نشان داد که توانمندسازی کارکنان بر تعهد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ توانمندسازی کارکنان بر رفتارهای کاری معکوس تاثیر منفی و معنی داری دارد؛ رفتارهای کاری معکوس بر تعهد سازمانی کارکنان تاثیر منفی و معنی داری دارد؛ رفتارهای کاری معکوس در رابطه بین توانمندسازی کارکنان و تعهد سازمانی نقش میانجی دارد.

Keywords:

توانمندسازی کارکنان , تعهد سازمانی , رفتارهای کاری معکوس , تعهد عاطفی