بررسی محدودیت ها و استثنائات مالکیت ادبی- هنری در ساختار مالکیت فکری

هنر، هسته مرکزی صنایع خلاق است وکل فعالیت های این صنایع بر اساس نحوه ارتباط شان با حقوق مالکیت هنری دسته بندی می شوند. موضوعات امروز بازار جهانی هنر، تنها خرید و فروش آثار هنری، به عنوان دارایی نیست، بلکه خرید و فروش حقوق نشر و حق امتیازها هم هست. در واقع تجارت جهانی هنر به دو بخش دارایی های سرمایه ای ملموس(آثار هنری) و ناملموس (حقوق مالکیت) تقسیم شده است و جالب توجه اینکه درآمدهای حاصل از فروش دارایی های ناملموس بیشتر است. در حال حاضر هنر معاصر مهم ترین شیوه تولید هنری در دنیای هنر به شمار می رود و بنا به ویژگی های منحصر به فردش چالش هایی جدی برای بسیاری از علوم مرتب از جمله حقوق مالکیت هنری به همراه داشته است. این چالش ها به سبب وضعیت ویژه کشور ما حادتر هم شده اند. حقوق معنوی به مزایای قانونی و غیرمادی اطلاق میشود که به شخصیت پدیدآورندهء یک اثر فکری وابسته است.بسیاری از مقررات بینالمللی و قوانین داخلی کشورها برای پدیدآورنده آثار ادبی و هنری،حقوق معنوی را شناسایی کردهاند که برخی از آنها دایمی بودن و برخی دیگر محدود بودن مدت حمایت از حقوق معنوی را پذیرفتهاند. هدف این مقاله محدودیت ها و استثنائات مالکیت ادبی-هنری در ساختار مالکیت فکری است. از این رو، پس از بیان مبانی مالکیت فکری، مفهوم و مبانی محدویت ها و استثنائات،مبنای حقوق بشری و فقهی و همینطور اقتصادی و اجتماعی بررسی میشود. همچنین در جست و جو توفیقات محدودیت ها و استثنائات و چالش درونی حقوق معنوی در باب حقوق هنری مورد تحلیل قرر می گیرد. در این راستا از روش کتابخانه ای استفاده می شود.

Keywords:

محدودیت ها و استثنائات , مالکیت ادبی- هنری , جامعه هنری , حقوق معنوی