بررسی اثربخشی آموزش مهارت تنظیم خلق منفی و افسردگی بر ناگویی خلقی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تنظیم خلق منفی و افسردگی بر ناگویی خلقی در دانشجویان انجام شد. طرح پژوهش، آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. کلیه ی دانشجویان در حال تحصیل در نیمسال تحصیلی اول 97-96 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران- شمال جامعه آماری را تشکیل داده اند. بدین منظور از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، 187 نفر به شیوه نمونه گیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. اعضای نمونه به پر سشنامه ناگویی خلقی تورنتو پا سخ دادند و در نهایت از بین افراد پا سخ دهنده، 30 نفر که نمرات آنها در پرسشنامه های مذکور، بالاتر از یک انحراف معیار از میانگین بود، انتخاب و به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 6 جلسه مهارت های تنظیم خلق منفی و افسردگی را آموزش دیدند. برای مقایسه پس آزمون هر دو گروه از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون- پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. از یافته های فوق میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارت تنظیم خلق منفی و افسردگی بر ناگویی خلقی موثر است.

Keywords:

مهارت تنظیم خلق منفی و افسردگی , ناگویی خلقی , دانشجویان