بررسی جهت گیری زمانی بر قابلیت تحقق چشم انداز و عملکرد استراتژیک

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر جهت گیری زمانی بر قابلیت تحقق چشم انداز و عملکرد استراتژیک با نقش تعدیل کننده عدم قطعیت ادراک شده است. بدین منظور، 171 نفر از کارکنان اداره کل راه و شهرسازی استان بوشهر در پژوهش شرکت کردند. آنان به پرسشنامه های جهتگیری زمانی، قابلیت تحقق چشم انداز، عدم قطعیت ادراک شده و عملکرد استراتژیک پاسخ دادند. روش اجرای پژوهش توصیفی پیمایشی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با نرمافزار SMARTPLS استفاده گردید. نتایج نشان داد تاثیر جهت گیری زمانی بر قابلیت تحقق چشمانداز و عملکرد استراتژیک مثبت و معنادار است. تاثیر قابلیت تحقق چشم انداز بر عملکرد استراتژیک مثبت و معنادار است. نقش تعدیلکننده عدم قطعیت ادراک شده در تاثیر قابلیت تحقق چشمانداز بر عملکرد استراتژیک مثبت و معنادار است. تاثیر غیرمستقیم جهت گیری زمانی بر عملکرد استراتژیک از طریق قابلیت تحقق چشمانداز مثبت و معنادار است.

Keywords:

جهتگیری زمانی , قابلیت تحقق چشمانداز , عدم قطعیت ادراک شده , عملکرد استراتژیک