نگرشی بر تعامل و نقش زن در خانواده با تاکید بر آموزه های رضوی

خانواده به عنوان بنایی مقدس در اسلام مطرح شده است که سلامت و پایداری این نهاد، اولین شرط برای دستیابی به جامعه ای سالم و پویا است. نقش مادری و همسری موهبتی است که خداوند در وجود زن نهاده و غفلت و کوتاهی در آن موجب فساد و تباهی جامعه و مراقبت از آن، در حرکت به سوی جامعه ای رشد یافته نقش بسزایی دارد. هدف از این پژوهش بررسی تعامل و نقش همسری و مادری زن در پرتو آموزه های رضوی میباشد. نتایج این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استناد به کتب دینی انجام گرفته است؛ حاکی از آن است که امام رضا (ع) دستیابی مرد به همسر شایسته را مایه ی ظفر و سعادت وی دانسته و قناعت پیشگی و وفاداری زن در خانواده را از مولفه های یک همسر شایسته برشمرده اند. در کلام امام رضا (ع) نقش مادری فراتر از به دنیا آوردن فرزند بوده و در کنار تربیت جسمانی کودک، بر تربیت اخلاقی و دینی وی توجهی خاص مبذول داشته اند. در تربیت اخلاقی ایشان به توانایی کودک توجه داشته و تشویق و صدقه دادن برای سلامتی فرزندان را سفارش نموده اند و به طور کلی نتایج بر نقش بسیار تآثیر گذار و ارزشمند زن در خانواده به مثابه مادر و همسر در سیره رضوی تاکید دارد.

Keywords:

امام رضا(ع) , زن , مادری , همسری