سبک شناسی رمان سال های بنفش

ابراهیم حسن بیگی از نویسندگان توانمند معاصر است که آثار متعددی در حوزه ادبیات پایداری از خود به جای گذاشته و جوایز ارزنده ای را نیز کسب کرده است. نظر به اینکه مطالعه ساختار آثار داستانی، همچنین تحلیل عناصر سبکی آن ها در ارزیابی سبک فردی هر نویسنده و زمینه های نقد این آثار موثر است، در این پژوهش سعی شده، تحلیلی سبک شناختی از رمان سالهای بنفش ابراهیم حسن بیگی که یکی از آثار مطرح اوست، ارائه شود. این مقاله، با بهره گیری از شیوه تحلیل محتوا، به بررسی جنبه های گوناگون سبکی رمان مذکور در چهار لایه واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدئولوژیک پرداخته و درصدد پاسخگویی به این پرسش است که بارزترین ویژگی های سبکی نویسنده در این رمان کدام است براساس یافته های پژوهش، این رمان در لایه واژگانی بیشتر از واژه های حسی و نشان دار استفاده کرده است و دارای نحوی گسسته، با صدای دستوری فعال و ایستاست.کاربرد جملات کوتاه و منقطع سبک این رمان را پرشتاب و عاطفی تر کرده است. تمهیدات سبکی به کار رفته در این اثر نیز شامل کنایه، تشبیهات حسی، حس آمیزی و طنز است. از لحاظ فکری نیز در این اثر افکار انقلابی و مذهبی چون دین باوری و خدا باوری، پیروی از پیشوایان دینی، توکل و توسل، ترسیم جنایات حکومت سابق و ظلم ستیزی نمود بارزی دارد.

Keywords:

سبک شناسی , ابراهیم حسن بیگی , سال های بنفش