نقش سبک های دلبستگی در رفتارهای پرخطر نوجوانان پسر مقطع متوسطه دوم

از منظر روان شناسی تحولی می توان به گستره نوجوانی، دوره مرور علائم مرضی روان شناختی اطلاق نمود. هدف این پژوهش بررسی نقش سبک های دلبستگی در رفتارهای پرخطر نوجوانان بود. جامعه آماری 2570 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان نجف آباد (اصفهان) در سال تحصیلی 93-1392 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 247 نفر از آن ها انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس سبک های دلبستگی (کولینز و رید، 1990) و مقیاس رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی (زاده محمدی و همکاران، 1390) بود. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری به شیوه گام به گام نشان داد سبک دلبستگی ایمن مولفه های رانندگی خطرناک، خشونت، سیگار کشیدن و مصرف الکل رفتارهای پرخطر را به ترتیب با تبیین 4، 6، 8 و 11 درصد واریانس آن ها به صورت منفی، سبک دلبستگی اجتنابی مولفه های مصرف مواد و دوستی با جنس مخالف را با تبیین 13 و 8 درصد واریانس آن ها و سبک دلبستگی دوسوگرا مولفه های دوستی با جنس مخالف و رابطه و رفتار جنسی را با تبیین 6 و 5 درصد واریانس آن ها مورد پیش بینی قرار داده است (05/0 > p). این نتایج نشان می دهد سبک های دلبستگی نقش مهمی در گرایش یا پیشگیری از گرایش دانش آموزان و نوجوان به رفتارهای پرخطر دارد.

Keywords:

رفتارهای پرخطر , سبک های دلبستگی , نوجوانی , پسر , متوسطه دوم