شش نکته در دیباچه شاهنامه

پیش ازاین نگارنده در جستاری به مذهب فردوسی پرداخته است و او را به واسطه دلایلی برخلاف، دیدگاه کسانی چون احمد مهدوی دامغانی، جلال خالقی مطلق، محمد محیط طباطبایی و شیرانی که فردوسی را شیعه دوازده امامی یا زیدی معرفی میکنند، همگام با عباس زریاب خویی، فردوسی را اسماعیلیمذهب میداند. در اینجا چند نکته دیگر از دیباچه شاهنامه ارائه میشود که ما را در اسماعیلی بودن فردوسی مطمئنتر میسازد. اینکه فردوسی پس از ستایش یزدان، خرد را میستاید و پس از آن پیامبر را ستایش میکند؛ اشاره به رمزی بودن برخی داستانهای شاهنامه، راهجویی و بطنراییگفرمان خداوندهمراهی، دانایی و توانایی باور به نافرسودگی آسمان،همگی برخاسته از اندیشه های اسماعیلی فردوسی استکه در این جستار بدان پرداخته خواهد شد

Keywords:

اسماعیلیه , ستایش خرد , رمزینگی داستانها , بطن گرایی فرمان خد , اساس , اهل بیت آسمان , نافرسوده.