بررسی جایگاه سولفادیازین نقره درمان سوختگی: یک مقاله مروری

مقدمه: سوختگی، ضایعه ای پوستی است که در اثر عوامل آسیب زای متعددی ایجاد می شود که از جمله مهمترین آنها می توان به آب جوش، مایعات داغ، بخار آب، شعله، انفجار، عوامل شیمیایی و جریان الکتریسیته اشاره کرد. در میان ا نواع زخم سوختگی، زخم های درجه دو شیوع بیشتری دارند. یکی از شایع ترین روش های درمانی در سوختگی درجه دو، استفاده از کرم سولفادیازین نقره 1% است. هدف از انجام این مطالعه بررسی جایگاه کرم سولفادیازین نقره 1% در درمان زخم سوختگی درجه دو است. روش جستجو: این مقاله از نوع مروری بوده و با استفاده از منابع معتبر اینترنتی (PubMed, ISI WEB of Science ,CINAHL,Cochrane libraly,Ovide,Scopus,Science direct, ISC, magiran, Proust) در سال 1397 تهیه شده است. یافته ها: کرم سولفادیازین نقره، یک کرم محلول در آب 1% و ترکیبی از نقره و سولفادیازین می باشد که به عنوان آنتی بیوتیک موضعی در سوختگی درجه دو بیش از یک قرن است که استفاده می شود. این کرم دارای مزایای زیادی است مانند کاهش میزان مرگ ناشی از سوختگی، فعالیت آنتی میکروبی وسیع و کاهش میزان عفونت زخم اما معایب قابل توجهی نیز از جمله دسترسی دشوار، هزینه های بالا، چسبیدن به سطح زخم، تاثیر توکسیک بر بازسازی کراتینوسیت ها، تاخیر در ترمیم زخم، تغییر زنگ پوست و کاهش شفافیت آن، لکوپنی با شیوع 5 تا 15%، مت هموگلوبینمی، ایجاد اسکار کاذب که باعث خطا در ارزیابی عمق سوختگی می شود، نیاز به تعداد دفعات زیاد پانسمان در طول شبانه روز، قدرت نفوذ کم در اسکار سوختگی، فعالیت آنتی بیوتیکی ضعیف در برابر کلبسیلا و پسودوموناس آئروژینوزا، تشدید آنمی حاد همولیتک در افراد مبتلا به فاویسم، ایجاد آلرژی در افرادی که به ترکیبات سولفانامیدها حساسیت دارند و محدودیت استفاده در نوزادان نارس و نوزادان کمتر از یک ماه دارد. نتایج مطالعات نشان داد که پانسمان های نوین مانند، هیدروژل بیولوژیک، هیدروکلوئید، آلرژینات، آکواسل نقره بیوسنتیک، ژل عسل، ژل آلوئه ورا و روغن زیتون در مقایسه با سولفادیازین نقره 1% در مدت زمان کمتر دارای قدرت بیشتری در ترمیم زخم سوختگی هستند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به عوارض گسترده سولفادیازین نقره و ت اثیر مثبت روش های نوین درمان زخم سوختگی نسبت به این پماد توصیه می شود مطالعات بیشتری پیرامون این مسئله انجام شود.