بررسی اثرات مداخلات رفتار شناختی تسکین درد در بیماران سوختگی در دهه ی اخیر: مطالعه ی مروری نظام مند

مقدمه: روش های غیردارویی تسکین درد، به عنوان مکمل روش های دارویی در کنترل درد بیماران سوختگی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف این مطالعه، بررسی اثرات مداخلات رفتار شناختی است که در 10 سال اخیر با هدف کاهش درد بیماران سوختگی مورد مطالعه قرار گرفته است. روش کار: این مطالعه، یک مطالعه ی مروری نظام مند می باشد. برای بررسی مطالعات، پایگاه داده های فارسی (SID, Magiran, Irandoc, google scholar) با کلید واژه های درد و سوختگی در 10 سال اخیر و پایگاه داده های انگلیسی (Pubmed, Science direct, Proquest, google scholar, Scopus) با کلدی واژه های pain AND burn به همراه مداخلات رفتار شناختی تسکین درد، جستجو شد. از بین 324 مطالعه، در نهایت 12 مطالعه وارد مطالعه شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشتر مداخلات رفتار شناختی تسکین درد باعث کاشه درد بیماران سوختگی می گردد. کاهش درد در زمان اجرای رویه های درمانی چشم گیر نبود و بیماران بعد از اجرای مداخله، همچنان درد متوسط تا شدید را تجربه می کردند؛ بنابراین برای اجرای آنها در بالین مسائل مربوط به هزینه، زمان صرف شده و تخصص مورد نیاز درنظر گرفته شود. نتیجه گیری: برای این که مداخله ای به عنوان مداخله ای موثر در بالین مطرح گردد باید به قدری اثرگذار باشد که تغییرات محسوسی را ایجاد کند؛ مداخلات رفتار شناختی تسکین درد تسکین قابل توجهی را در درد بیماران سوختگی، به خصوص در درد حاد، ایجاد نمی کند. در زمان اجرای روش های رفتار شناختی، توجه به فرهنگ و گروه هدف امری ضروری است.