ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل IMDPA با تاکید بر معیار فرسایش بادی در منطقه ادیمی دشت سیستان
Publish place: International Conference on Dust in Southwest Asia
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 526
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DUSTSTORM01_015
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398
Abstract:
در حال حاضر بیش از 80 درصد از سرزمین ایران در قلمرو اقلیمی خشک و نیمه خشک تا خشک نیمه مرطوب گسترده شده است که با توجه به ویژگی های طبیعی حاکم بر آن و شیوه های بهره برداری نامناسب دارای شرایطی حساس و شکننده بوده و به صورت بالقوه و بالفعل در معرض پدیده بیابان زایی قرار دارد. جهت ارزیابی شدت بیابان زایی منطقه ادیمی دشت سیستان، از مدل ایرانی IMDPA با تاکید بر معیار فرسایش بادی استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی شدت بیابان زایی نشان داد که براساس روش IMDPA سطحی معادل 93835/8 هکتار (% 67/5) در کلاس شدید (III) و سطحی معادل 45132/2 هکتار (% 32/5) در کلاس خیلی شدید (IV) بیابان زایی قرار گرفت. متوسط وزنی ارزش کمی در مدل IMDPA در کل منطقه به 3/45 برآورد گردید که بیان گر کلاس شدید بیابان زایی در کل منطقه است.
Keywords:
Authors
زهره هاشمی
دانشجوی دکترا مدیریت و کنترل بیابان، مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
عباس میری
استادیار، مرتع و آبخیزداری، دانشگاه زابل، زابل و ایران