جشن بهمنجه وبازتاب آن درشعرشاعران سبک خراسانی

آنچه سبب تمایز جامعه ایی سالم از یک جامعه بیمار ومریض می گردد ، وجود سالمت روانی وآسایش روحی وبه بیان بهتر وجود شادی ونشاط دربین مردم این جامعه است . بالعکس با نگاهی به جوامع ناسالم خشم ونفرت وجنگ وخونریزی را اولین مشخصه آنها می یابیم . تاریخ ایران باستان به کثرت وتنوع جشن ها آراسته ومزین است که این خود می تواند نشانگرشادی ونشاط درمیان مردم ودرنتیجه سلامت روحی وروانی این قوم باشد چرا که جشن،بازتاب آرامش وآسایش برگزار کنندگان آن می باشد . جشن بهمنجه یا بهمنگان یکی از این پر شمار جشن های ایرانیان قدیم می باشدکه تا قرن ها پس ازاسالم نیز شکوه وآداب ورسوم خویش راحفظ کرده وسپس به دالیلی از رونق افتاده است .در این گفتار کوتاه به آداب ورسوم رایج در این جشن که در شعر شاعران ونویسندگان سبک خراسانی انعکاس یافته پرداخته شده است .

Keywords:

جشن بهمنجه , فرهنگ , شعر , سبک خراسانی