جلوه های ادب پایداری در شعر نسیم شمال با تکیه بر دیوان باغ بهشت

ادبیات پایداری انعکاس­دهنده پایمردی و دلاورمردی­های یک ملت یا قوم در برابر هرگونه تجاوز و ظلم و ستم است. با نگاهی به ادبیات کشورهای درگیر جنگ- داخلی یا خارجی- در می­یابیم که این نوع ادبی نزد آن­ها از جایگاه ویژه­ای برخوردار است. نسیم شمال، شاعر دوره مشروطه، با شعر خویش به دفاع از ملت خود در برابر بیگانگان و ظلم و ستم داخلی پرداخته است. وی علاقه فراوانی به وطن خویش داشته و گاه آن را یوسف اسیر در چنگال گرگ و گاهی مادری دانسته که پیکرش عریان شده و ثروت آن به تاراج رفته است. شاعر، امید فراوانی به آینده روشن و بهبود اوضاع کشور داشته و مردم را به پیروزی نهایی حق بر باطل امیدوار ساخته و در این راه از نمادهای دینی مانند پیامبر(ص)و حضرت مهدی(عج) یاری طلبیده است. نسیم شمال، اعتراض خود را به اوضاع نابسامان کشور اعلان داشته و بارها از وجود انگلیس و روسیه در کشور خویش ناراحت بوده و با نمادهایی مانند زاغ و خرس از آنها یاد کرده و سعی در آشکار ساختن چهره آنها برای مردم داشته است. وی همچنین سعی در بیدار ساختن مردم از خواب غفلت و تحریک آنها به مبارزه داشته است. پژوهش حاضر می­کوشد با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره­گیری از دیوان باغ بهشت نسیم شمال، به تبیین جلوه­های ادبیات پایداری در شعر وی پرداخته و هنر این شاعر پایداری را برای خوانندگان نمایان سازد.

Keywords:

ادبیات پایداری , دوره مشروطه , نسیم شمال , باغ بهشت