بررسی حکم فقهی مالکیت مراتع و واگذاری آن در فقه امامیه
Publish place: Research paper on social jurisprudence، Vol: 7، Issue: 13
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 533
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIGH-7-13_005
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1398
Abstract:
مرتعها و گیاهان مرتعی از سودمندترین و زیباترین جلوهها و اعضای پیکره هوشمند طبیعتاند که بسیاری از نیازهای آدمی را برآورده میسازند. آن ها از سویی در زمره مهم ترین عوامل حفاظت از خاک قرار دارند و از سوی دیگر موجب سرسبزی، بهجت آفرینی و نشاط و شادابی پوشش برای آدمیان هستند و زمینه انبارش باران را در سفرههای زیرزمینی فراهم میآورند. یکی از مسائل مهمی که در فقه در زمینه مراتع وجود دارد، مالکیت این ثروتهای خدادادی و احکام فقهی واگذاری آن هاست. دستاوردهای این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی صورت گرفته حکایت از آن دارد که مراتع جزء انفال محسوب می شوند و از مباحات عامه و یا از مشترکات نمیباشند. بر این اساس، بنا بر ادله مطلقه بودن ولایت فقیه، ولیفقیه میتواند با توجه به دو ملاک عدالت و مصلحت، مراتع را به دیگران واگذار نماید.
Keywords:
Authors
سید علی حسینی
دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
مهدی عرفانیان
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :