بررسی اثرات ضدمیکروبی عصاره رزماری در ترکیب با نایسین بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت چرخ کرده گاو در طول نگهداری در یخچال

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 436

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFM-2-3_005

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1398

Abstract:

امروزه استفاده از روش های نوین نگهداری نظیر استفاده از ضدمیکروب ها جایگاه ویژه ای در صنایع غذایی پیدا کرده اند. از طرف دیگر با توجه به نگرانی های موجود در مورد استفاده از نگهدارنده های شیمیایی و اثرات مضر احتمالی آنها گرایش به استفاده از نگهدارنده های طبیعی افزایش یافته است. نایسین تنها باکتریوسینی است که اجازه استفاده بی خطر آن در مواد غذایی داده شده است. رزماری نیز از جمله گیاهان دارویی و منابع طبیعی ضدمیکروبی است که در این تحقیق همراه با نایسین با هدف جلوگیری از فساد میکروبی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در گوشت چرخ کرده گاو انتخاب شده است. ساقه و برگ های گیاه رزماری پس از خشک شدن در سایه، با روش خیساندن در الکل عصاره گیری شدند. حداقل غلظت ممانعت کننده عصاره و نایسین بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به روش رقیق سازی در آگار تعیین گردید. تیمارهای استفاده همزمان از این دو ماده در غلظت های (µg/ml 8 نایسین + mg/ml 2 عصاره) و (µg/ml 7 نایسین + mg/ml 5/1 عصاره) و همچنین تیمارهای عصاره رزماری (در دو غلظت 3 و 4 mg/ml) به تنهایی تهیه گردید و به مدت 14 روز در دمای یخچال نگهداری شدند. شمارش کل باکتری ها و استافیلوکوکوس اورئوس در فواصل زمانی 0، 1، 3، 7 و 14 روز انجام گرفت. بر اساس یافته های تحقیق عصاره رزماری در هر دو غلظت خاصیت ضدمیکروبی بالایی از خود نشان داد، اما زمانی که با نایسین ترکیب گردید در مقادیر پایین تر، اثر ضدمیکروبی بالاتری از خود نشان داد. تاثیر مقادیر مختلف عصاره و نایسین از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0> P ). همین طور نتایج نشان دهنده ارجحیت استفاده ترکیبی دو ماده نسبت به استفاده تکی مواد نگهدارنده بود.

Authors

ژیلا قاسمی

دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

پیمان مهستی

گروه علوم وصنایع غذایی، دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

سکینه نوری سعیدلو

مرکز تحقیقات سلامت مواد غذایی و آشامیدنی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران