بررسی ارتباط بین ساز و کارهای مالکیت مدیران و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مالکیت مدیران و درماندگی مالی شرکتها میباشد. برای این منظور اطلاعات مالی 134 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 تا 1395 با استفاده از روش حذف سیستماتیک بررسی گردید. در پژوهش حاضر جهت بررسی از مالکیت مدیریتی(مدیران اجرایی و مدیران مستقل) برای اندازه گیری مالکیت مدیران استفاده کردیم. معیار وقوع درماندگی مالی در شرکت، وجود حداقل یکی از سه معیار، زیان در سه سال متوالی (زیان عملیاتی، زیان خالص یا زیان انباشته)؛ کاهش سود تقسیمی هر سال نسبت به سال قبل به میزان بیش از 40 درصد و مشمول ماده 141 قانون تجارت بودن شرکت های در دست بررسی است. فرضیه های پژوهش براساس تکنیکهای آماری رگرسیون لجستیک مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین مالکیت مدیریت (مدیران مستقل) و درماندگی مالی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد.

Keywords:

درماندگی مالی , نسبت های بدهی کوتاه مدت , نسبت های بدهی بلند مدت , مالکیت مدیران مستقل , مالکیت مدیران اجرایی