بررسی و تحلیل جایگاه جشن نوروز و سنت های مربوط به آن در شعر مدرن ایران

هدف این پژوهش تبیین جایگاه نوروز در شعر (نیمایی وسپید) مدرن ایران است. روش مورد استفاده دراین تحقیق، توصیفی و کتابخانه ای می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نوروز، همواره کانون توجه شاعران بوده است. ولی این توجه به فراز و فرود و تفاوت در طرز نگاه شاعران همراه می باشد یادکرد نوروز و بهار در شعر کهن ما بیش از امروز است وعلت این امر را باید در وابستگی شدید زندگی انسان دیروز به طبیعت دانست.

Keywords:

جشن نوروز , سنت ها , شعر نیمایی , شعر سپید