موارد رافع مسئولیت قراردادی در کنوانسیون بیع بین المللی کالا

امروزه ابعاد روابط تجاری بین المللی بیش از پیش گسترش یافته است. امکان دارد متبایعین، اتباع کشورهای مختلف باشند و یا مبیع در کشوری غیر از کشور محل فعالیت یا اقامت مشتری تسلیم گردد . بنابراین تادیه ثمن و تسلیم مبیع با پیچیدگیهایی روبه رو است که آثار ویژه ای را به دنبال خواهد داشت. در حقیقت توافق دو یا چند نفر جزء اصلی تعریف قرارداد است در نتیجه وجود شرایط مندرج در ماده 79 و 80 کنوانسیون، معافیت متعهد از جبران خسارات است. لازمه معافیت از جبران خسارت آن است که میان مانع و نقض تعهد (عدم اجرا) رابطه سببیت وجود داشته باشد. باید متذکر شد که این رابطه سببیت به نوع کالا هم بستگی دارد. اگر کالای موضوع قرارداد عین معین باشد حدوث مانع باید ناظر به همان کالا باشد. در مورد کلی در معین، معافیت زمانی قابل تصور است که مجموع کالای کلی در معین با مانع مواجه شود و چنانچه تنها ناظر به بخشی از آن باشد، درصورت امکان باید از قسمت باقیمانده تحویل داد. اگر کالا عین کلی باشد اصولا0 معاف کردن فروشنده دشوار است، اما تصور آن غیرممکن نیست. ممکن است فروشنده ثابت کند به واسطه بروز مانع امکان تهیه مواد اولیه را برای تولید اینگونه کالا نداشته است. با این تفاسیر به نظر میرسد الحاق ایران به کنوانسیون از حیث این مقرره (عدم امکان اجرای تعهد) با چالش جدی روبه رو نخواهد بود و حقوق ایران انعطاف لازم به منظور تطبیق با نظام حقوقی کنوانسیون خواهد داشت.

Keywords:

قوانین , حقوق بین الملل , تادیه ثمن , کنوانسیون بیع بین الملل.