مطالعه تطبیقی اصول حقوقی حاکم بر نانو زیست فناوری در حقوق ایران و اسناد بین المللی

فناوری نانو یکی از رشته های نوین است که در علوم مختلف نظیر مهندسی، پزشکی، علوم پایه مورد بهرهوری و بررسی قرار گرفته است. همچنین نانو فناوری توان ایجاد تغییر بنیادین در بسیاری از زمینه ها از جمله صنایع نظامی، فناوری اطلاعات و پزشکی و مسائل مربوط به پزشکی برخوردار است. در واقع فناوری نانو دانشمندان را قادر می سازد تا اتم ها و مولکول ها را در مقیاس 1 تا100 نانو متر ایجاد کنند. چنین توانایی موجب ساخت موادی می شود که می توان بوسیله انها ابزارها و دستگاه های کوچکتر سبکتر وارزانتر را در زمینه های مختلف تولید کرد. از تلفیق فناوری نانو و زیست فناوری، نانو زیست فناوری ظهور پیدا کرده است. نانوزیست فناوری، بررسی کاربردی مواد و عناصر زیستی در مقیاس نانو می باشد. همانطور که قبلا ذکر گردید در مقیاس نانو هر چیزی بدون توجه به آنچه که هست ویژگی جدیدی دارد نانو زیست فناوری از ساختارها و خواص مولکول جهت ساخت مواد در اندازه های نانو و استفاده از آنها در زمینه های زیستی، مهندسی و پزشکی بهره میبرد . در کنار فوایدی که نانو زیست فناوری دارد از طرفی دیگر، نانو زیست فناوری خطرات و تهدیداتی نیز برای جامعه بشری داشته باشد. تحقیقات تکمیلی در چند سال گذشته نشان داده که محصولات حاصل ازنانو زیست فناوری می توانند به علت ناشناخته بودن بعضی از خواص مولکول ها در مقیاس نانو خطرات و آثار زیانباری برای سلامت انسان و محیط زیست به همراه آورند. مهمترین وشاید اصلی ترین نگرانی و تهدید برای حقوق بشر با ظهور توانایی در عرصه نانو زیست فناوری شکل گرفته است.

Keywords:

اصول حقوقی , نانو زیست , حقوق ایران , اسناد بین المللی