بازخوانی تصویر شب در شعر شاملو و بیاتی
Publish place: National Conference on Literary Studies
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 659
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PLRC01_027
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
Abstract:
یکی از نمودهای وحدت اندیشه بشر، اساطیر و مفاهیم اسطوره ای است که به دلیل ترکیب شدن بن مایه های آن با ناخودآگاه جمعی، در نزد شاعرانی که دارای نگرش های فلسفی، اجتماعی یا فکری و فرهنگی خاصی هستند، نمود بیشتری دارد. در واقع اسطوره در نزد این شاعران، پدیده ای اجتماعی با زبان سمبولیک است که به شکل یک نظام فرهنگی جهان شمول درآمده است. شاملو و بیاتی در ادب معاصر فارسی و عربی از سرآمدان شعر نو به شمار می آیند. با وجود آنکه میان این دو شخصیت برجسته ادبیات معاصر نقطه اتصالی وجود ندارد، اما زندگی در زیر سلطه استبداد و اختناق، نوآوری در شعر معاصر فارسی و عربی و سرودن گونه ای خاص از شعر و داشتن زبان اعتراض که در قالب سمبل به بیان اندیشه های اسطوره ای که برخاسته از درد و رنج انسان حاضر به سبب ظلم و تعدی حاکم بر اجتماع از سمت حکومت می باشد، باعث شده که از لحاظ زبان و تخیل شاعری (تصویر سازی) و چارچوب فکری، نقاط مشترک و همانندی در شعر این دو شاعر ظهور کند. در این مقاله ضمن بازبینی کارکرد نماد اسطوره ای شب در شعر معاصر ، به تحلیل دو شعر (شبانه:شب اعترافی ست طولانی) و (اللیل فی کل مکان )از شاملو و بیاتی می پردازد؛ سپس وجوه تشابه و افتراق آن دو را بیان می کند.
Keywords:
Authors
مهدی محمدی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
سیدمحمود حسینی احمدفداله
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی