پیر هدایتگر در مثنوی اسرارالشهود اسیری لاهیجی

هدف از این پژوهش، بررسی سیمای پیر راهنما در مثنوی اسرار الشهود شمس الدین محمد اسیری لاهیجی است. همواره در عرفان، وجود پیر برای طی راه سلوک، لازم شمرده شده است. این تحقیق به شیوه توصیفی- تحلیلی به بررسی ابیاتی که در اسرارالشهود درباره پیر راستین هدایتگر آمده است، می پردازد. بررسی های انجام گرفته نشان می دهد که اسیری پیروی از پیر کامل را برای طالب حقیقت، ضروری می داند. او کسی را شایسته مقام راهنمایی می شمارد که انسان کامل، عالم به دین، وحدت نگر و راه دیده باشد. اسیری در یک تقسیم بندی چهارگانه، به مجذوبان سالک، سالکان مجذوب، مجذوبان مطلق و سالکان بی جذبه می پردازد و از این میان، مجذوب سالک و سالک مجذوب را برای هدایتگری شایسته می ند؛دا هرچند که مقام اکمل را متعل6ق به مجذوب سالک می داند. مقایسه این تقسیم بندی و تعیین شایستگی امر هدایت در اسرار الشهود اسیری، با عوارف المعارف سهروردی و مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه عز6الدین کاشانی، تفاوت دیدگاه اسیری با سهروردی و شباهت آن با عز6الدین کاشانی را نشان می دهد.

Keywords:

پیر هدایتگر , مجذوب , سالک , اسیری لاهیجی , اسرارالشهود.