بررسی رابطه ی باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر بوشهر پرداخته است. روش پژوهش این تحقیق از لحاظ هدف تحقیق توصیفی و به لحاظ متغیرهای مورد استفاده از نوع همبستگی است و روش نمونه گیری خوشه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر بوشهر می باشد، که شامل 7377 نفر دانش آموز دختر و پسر بود که از این تعداد 367 دانش آموز بعنوان نمونه، مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری ( MSLQ ) و پرسشنامه محقق ساخته سنجش عملکرد کلاسی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون، تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون خی دو استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی و باورهای انگیزشی پیش بینی کننده معنی داری برای عملکرد کلاسی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بودند؛ همچنین نتایج نشان داد که عامل جنسیت و تحصیلات والدین تاثیر معنی داری بر عملکرد تحصیلی، باورهای انگیزشی و راهبردهای خود تنظیمی دانش آموزان ندارد.

Keywords:

عملکرد کلاسی , پیشرفت تحصیلی , راهبردهای خود تنظیمی , باورهای انگیزشی