بررسی جایگاه سازمانی زنان در مدیریت گردشگری داخلی

گردشگری به عنوان یکی از بخش های کلیدی و اصلی موفقیت در فرایند تحول و رشد اقتصادی محسوب می گردد و برخورداری از منافع این ظرفیت با استفاده صحیح و به هنگام از منابع انسانی محقق گردیده و به مزیت رقابتی نیز تبدیل می شود. زنان در افزایش بهره وری و توسعه اجتماعی و اقتصادی کشورها نقشی بنیادی دارند از سال های پس از انقلاب صنعتی و مشارکت گسترده زنان در عرصه تصمیم گیری های سازمانی شاهد رفتار های متفاوتی در ارائه نقش مدیریت جامعه زنان بوده ایم. هدف عمده و اصلی این پژوهش آزمون رابطه بین نقش مدیریتی زنان در مدیریت گردشگری داخلی است. برای تدوین چارچوب نظری این پژوهش از نظریه جنسیتی استفاده شده است و بر اساس نظریه های مطرح شده مدل تحقیق تدوین شده است. این تحقیق به روش پیمایشی و میدانی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه به اجرا در آمده است. جامعه آماری این پژوهش را همه دانشجویان گردشگری در مشهد تشکیل می دهند که نمونه ای به تعداد 200 نفر از آن ها انتخاب و به روش نمونه گیری تصادفی مورد آزمون قرار گرفت. مهم ترین یافته های پژوهش نشان دهنده تاثیر منفی نقش آشوب زدایی و حل تعارض توسط مدیریت زنان در گردشگری داخلی است. از دیگر نتایج این پژوهش می توان به معنا داری نقش مذاکره کنندگی زنان در مدیریت گردشگری داخلی اشاره کرد. از دیگر نتایج این پژوهش نیز می توان به وجود رابطه معنا داری بین نقش مذاکره کنندگی و روابط عمومی و تامین و تخصیص منابع در گردشگری داخلی اشاره نمود

Keywords:

مدیریت زنان , نقش های مدیریتی , گردشگری داخلی