چالش های اخلاقی مربیان پرورشی در فضای مجازی و راهکارهای برون رفت از آن

تعلیم و تربیت از جمله امور انسانی است که به دلیل نقش برجسته اش در تمام امور زندگی بشر اهمیت به سزایی داشته؛ به طوری که همواره مورد توجه صاحبنظران بوده و هر کدام با بیانی بر آن تاکید نموده اند. به طور کلی، پرداختن به تعلیم و تربیت هم از نظر چند بعدی بودن و هم پیچیدگی های خاصش در سطح نظری و عملی، آن را تبدیل به امری مهم و بی­بدیل ساخته است. در این میان، یکی از تاثیرگذارترین و در عین حال دشوارترین مباحث در حوزه تعلیم و تربیت، تربیت اخلاقی نوجوانان و جوانان است؛ لذا پرداختن به مباحث مربوط به اخلاق و پیرو آن تربیت اخلاقی از جایگاه رفیعی برخوردار است. فلاسفه و عالمان این حوزه نیز از دیرباز به مقوله اخلاق و حتی اخلاق از منظر تربیت، نظر داشته اند؛ چنانچه ارسطو غایت تعلیم و تربیت را تربیت اخلاقی و فضیلت دانسته و خواجه نصیر اراده و اندیشه را خاستگاه اخلاق دانسته است. افزون بر این، کار مربیان پرورشی نیز مانند سایر عرصه­ های دیگر زندگی انسان، آمیخته با مسائل اخلاقی است که حل مشکلات و تعارضات اخلاقی در عرصه کاری این مربیان- به ویژه در فضای مجازی- از دغدغه­ های جامعه علمی است. این پژوهش که بر اساس روش ­ها و اهداف اخلاق کاربردی نوشته شده است، به عنوان زمینه­ ساز تنظیم منشور اخلاقی در فضای مجازی برای مربیان پرورشی به شمار می­ رود که مهمترین بحث در این پژوهش، چالش­ های اخلاقی مربیان پرورشی در فضای مجازی و راهکارهای برون­رفت از این چالش است.

Keywords:

مربیان پرورشی , چالش های اخلاقی , فضای مجازی , راهکارهای برون رفت