واکاوی کارایی سلاح های لیزری پرتوان علیه شناورهای تندرو

از اواخر دهه 1990-1980 میلادی، لیزر به عنوان یک ابزار شناسایی در کنار رادار بکارگیری شد. در دهه ی 2000-1990 میلادی طراحی و تولید سلاح های انرژی هدایت شده ی الکترومغناطیسی پرتوان آغاز و به عنوان یک سلاح ضد موشک و کلاهک های اتمی جزو سلاح سازمانی ارتش قدرت های بزرگ قرار گرفت. اخیرا، ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس از استقرار سامانه ی توپ لیزری بر روی تعدادی از شناورهای خود به منظور مقابله با شناورهای تندرو و پهپادهای نیروی دریایی سپاه خبر داده است. البته، علی رغم ادعای آنها، در توانایی حقیقی و کارآمدی این سلاح ابهام زیادی وجود دارد. در این مقاله، به طور مستدل و علمی و مبتنی بر قوانین ترمودینامیک، جزئیات فرایند برهم کنش لیزر با سطوح فلزی و غیرفلزی (فایبرگلاس) تجهیزات و بدنه ی شناورها بررسی می گردد. همچنین، تاثیر جنس بدنه و تحرک شناور (سرعت و زاویه ی حرکت) در عملکرد و کارایی سلاح لیزری مورد تجزیه وتحلیل قرار می گیرد. نتایج بررسی ها و نمودارهای ارائه شده نشان می دهد که توانمندی سلاح های لیزری در انهدام شناورهای تندرو و حتی پهپادها، با محدودیت های جدی بسیاری مواجه اند و عملا هنوز این سلاح ها نمی توانند کاربرد عملیاتی چندان موثری داشته باشند.

Keywords:

سلاح های انرژی الکترومغناطیسی هدایت شونده پرتوان , لیزر , توپ لیزری پرتوان , پدافند لیزری , شناورهای تندرو