بررسی ارتباط بین ساختار حاکمیت شرکتی و افشای ریسک بازار شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

افشای ریسک می تواند به عنوان منبعی از اطلاعات برای مدل های تصمیم گیری باشد. در حالی که افشای ریسک مهم بوده و مورد مطالبه ذینفعان و مورد تاکید انجمن های حرفه ای و قانون گذاران است؛ اما به نظر می رسد مدیران با هدف کنترل انحصاری، تمایلی به ارائه گسترده اطلاعات ندارند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین ساختار حاکمیت شرکتی و افشای ریسک بازار شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. مکانیزم های حاکمیت شرکتی مورد استفاده در این پژوهش شامل؛ اندازه هیات مدیره، استقلال هیات مدیره، دوگانگی مدیرعامل، تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی می باشند. بدین منظور داده های 600 شرکت- سال برای سال های 1392 تا 1396 پس از جمع آوری با استفاده از مدل رگرسیون خطی چند متغیره و به روش حداقل مربعات تعمیم یافته تخمینی (EGLS) مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که استقلال هیات مدیره و تمرکز مالکیت رابطه منفی و معنادار با افشای ریسک بازار و مالکیت نهادی رابطه مثبت و معنادار با افشای ریسک بازار دارد. اما، رابطه معناداری بین استقلال هیات مدیره و دوگانگی مدیرعامل با افشای ریسک بازار مشاهده

Keywords:

افشای ریسک , ساختار هیات مدیره , تمرکز مالکیت , مالکیت نهادی