ارائه یک رویکرد نوین برای بهینه سازی فرهنگ ایمنی در صنایع نفت و پتروشیمی تحت شرایط عدم قطعیت

این پژوهش به ارائه یک رویکرد برای بهینه سازی ایمنی پیشگیرانه در صنایع حساس می پردازد. ابعاد فرهنگ ایمنی با استفاده از مرور جامع ادبیات تحقیق استخراج شده اند. رویکرد ارائه شده مبتنی بر تحلیل پوششی داده های فازی، شبکه های عصبی مصنوعی و روش های آماری می باشد. رویکرد ارائه شده قادر است فرهنگ ایمنی در هر محیط صنعتی حساس مورد بررسی قرار داده و نقاط ضعف سیستم را در هر یک از ابعاد مدل مشخص نماید. به منظور ارزیابی عملکرد رویکرد ارائه شده، یک پالایشگاه در ایران به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. استفاده از منطق فازی و تحلیل مرز کارایی تصادفی رویکرد ارائه شده را در مقابله با عدم قطعیت توانمند ساخته است و منجر به دستیابی به نتایجی دقیق تر شده است. نتایج حاصله می تواند مدیران واحد های صنعتی حساس را در ارتقای ایمنی پیشگیرانه یاری رساند و اثر بخشی طرح ها و برنامه های ارتقای ایمنی را افزایش دهد.

Keywords:

فرهنگ ایمنی , ایمنی پیشگیرانه , تحلیل مرز کارایی , بهینه سازی عملکرد , واحد های صنعتی حساس