تبیین راهبرد سرمایه فکری برای ایجاد و انتقال دانش

     وزارت علوم، تحقیقات و فن­آوری متولی تولید علم و دانش، توسعه و گسترش پژوهش در کشور است و دانش یک منبع اصلی و سرمایه سازمانی در این وزارت است. درصورتی­که وزارت علوم متولی مدیریت دانش کشور باشد، ابتدا باید خود بتواند مدیریت دانش مناسبی را در سازمان خود ایجاد کند. این پژوهش با پاسخ به این سوال ­ها که آیا سرمایه فکری با خلق و انتقال دانش رابطه معناداری دارد و این­که وضعیت عوامل سرمایه فکری و خلق و انتقال دانش در وزارت علوم تحقیقات و فن­آوری چگونه است انجام شده است. فرضیه های پژوهش عبارت­اند از: بین سرمایه فکری و خلق و انتقال دانش رابطه معنا داری وجود دارد (فرضیه اصلی) و همچنین بین عوامل انسانی، ساختاری و ارتباطی و خلق و انتقال دانش در وزارت علوم تحقیقات و فن­آوری رابطه معنا داری وجود دارد (سه فرضیه فرعی). جامعه آماری شامل کارکنان وزارت علوم است و از بین آن­ها 227 نفر به­عنوان نمونه آماری از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن براساس آلفای کرونباخ برابر با 864/0 بوده و نتایج نشان می دهد که هر سه مولفه انسانی، ساختاری و ارتباطی با خلق و انتقال دانش در وزارت علوم ارتباط معناداری دارد.

Keywords:

سرمایه فکری , خلق و انتقال دانش , مدیریت دانش , مولفه های انسانی , ساختاری و ارتباطی