بررسی پیشینه تاریخی توس و آرامگاه فردوسی با نگاه توسعه گردشگری

صنعت گردشگری به حدی از رشد رسیده که فعالیت های گردشگری به عنوان بخش چهارم فعالیت های انسان پس ازکشاورزی، صنعت وخدمات محسوب میگردد و کارشناسان پیش بینی می کنند به عنوان سود آورترین صنعت جهان در آید بطوریکه از آن به عنوان صادراتنامرئی که مرکزاقتصادی آن شهرها هستند نام می برند .گردشگری امروزه به صورت یک پدیده اجتماعی- فرهنگی مطرح است . آثار تاریخی فرهنگی نیز یکی از مباحث و مسائل مهم گردشگری است. توس محوطه ای باستانی در شمال مشهد است که امروز بیشتر بقایایباستان شناسی است . این محوطه دوره ها و حوادث زیادی را پشت سر گذاشته است . تاریخ توس ، بزرگان فرهنگی آن و ارزش هایباستانی آن منظری گردشگری دارد . از آنجاییکه محصول اصلی گردشگری منحصر به فرد بودن ، اهمیت و جذابیت است می توان گفت کهآگاهی تاریخی و شناساندن تاریخ و هویت گمشده توس می تواند در جذب گردشگر و توسعه گردشگری موثر بوده و آن را تقویت نماید.از این رو با عنایت به موقعیت منحصر به فرد شهر مقدس مشهد از یک طرف و منطقه تاریخی توس از طرف دیگر ، لازم است ابعادمختلف گردشگری من جمله گردشگری شهری منطقه توس مورد توجه قرار گیرد .مطالعات و پژوهش های تطبیقی به همراه مستندات ومدارک به کار رفته مشخص میکند که رویکرد توسعه گردشگری به خصوص گردشگری شهری مناسب ترین رویکرد برای بازخوانی ، بازشناسی و توسعه منطقه تاریخی توس است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

Keywords:

توس , بازخوانی , آگاهی تاریخی , توسعه گردشگری , گردشگری شهری