نقش عشق در اسطوره های آفرینش جهان و انسان با نگاهی به قسمت اساطیری شاهنامه

عشق از آغاز آفرینش تا آنگاه که در ماوای اصلی خود، دل انسان، استقرار یابد، راه درازی پیموده است . اگرچه نشانه های این سفر دیرینه به وضوح بر جای نمانده است، اما با نگاهی به اسطوره ها می توان خطوطکلی این سفر را مشخص کرد. برخلاف آنچه عموم مردم می پندارند، عشق تنها به دنیای انسان ها تعلقندارد، بلکه قبل از انسان و حتی قبل از آنکه خدایان وجود داشته باشند، عشق وجود داشته است و واسطهپیوند میان اجزای گوناگون و گاه متضاد هستی همچون آب، خاک و... شده و سبب گشته جهان در شکل ونظم متاخر خود به وجود آید. اگر چه ممکن است کارکرد و شکل عشق در این سفر طولانی متفاوت به نظرآید، اما با نگاهی دقیق میتوان دریافت که عشق، در تمام این دوره ها، با وجود ظاهر یا نام متفاوت وظیفهتقریبا یکسانی داشته است: پیوند دادن میان اضداد و ایجاد صلح و دوستی میان آنها. بدین سان برای بررسیپیشینه عشق باید از پیشینه زندگی انسان فراتر رفت و در دنیای اساطیر از آن سراغ گرفت.