بررسی مشک به عنوان ماده رنگزا در کتابت و نگارگری و همراه های آن در شاهنامه بر اساس تاثیر گذر این ماده از جاده ابریشم
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 424
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SSRCONF01_078
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
Abstract:
فردوسی استاد بزرگ سخن، در اثر بی بدیل خود، شاهنامه، علاوه بر به نظم کشیدن صحنه های حماسی، تاریخی وبیان اسطوره های ایرانی، به مسائل مهم مطرح در ایران کهن نیز اشاره کرده است. در این اثر، میتوان اطلاعاتی درمورد علوم مختلف مانند باستان شناسی، معماری و شهرسازی و تزیینات معماری، پزشکی، نجوم و همچنین از باورهاو اعتقادات مردم در گذشته به دست آورد. فردوسی به مواد و اشیایی که از کشورهای دیگر و از مسیر جاده ابریشمبه ایران وارد می شده اند، بوفور اشاره کرده است. یکی از این مواد، مشک است که علاوه بر عطر و دارو، به عنوان یکماده رنگزا در گذشته از رنگ سیاه آن در کتابت و نگارگری و آرایش و رنگ کردن مو استفاده می شده است و این ماده از کشورهای مسیر جاده ابریشم (مانند تبت، چین و هند) وارد ایران می شده است. در این مقاله به بررسی مشک و همراه های آن مانند پرند هندی و حریر چینی در شاهنامه، بر اساس تاثیر گذر این ماده از جاده ابریشم پرداخته شده است.
Keywords:
Authors
فاطمه سلحشور
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی ، دانشکده علوم انسانی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران