مولفه های انسان شناختی حقوق اسلامی برای توسعه پایدار جامعه مدنی از منظرحکمت صدرایی

پژوهش حاضر به بررسی شاخصه های انسان شناختی حقوق اسلامی که در توسعه پایدار جامعه نقش موثری ایفاء می نمایند، پرداخته است. هدفاصلی تحقیق آن است که مولفه های تاثیر گذار حقوق اسلامی در توسعه پایدار جامعه را با رویکردی انسان شناسانه و از منظر فلسفه اسلامی موردپژوهش قرار دهد؛ به این معنا که ظرفیت های حقوق اسلامی برای تحقق بخشی به توسعه پایدار جامعه مدنی، با دیدی انسان شناختی و با رویکردیعقلانی، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به این منظور، با استفاده از روش کتابخانه ای و تحلیل محتوا، پژوهش حاضر منتظم گردیده است. فرضیه ایکه تحقیق بر آن استوار گردیده، این است که حقوق اسلامی به لحاظ انسان شناختی فلسفی، دارای شاخصه های روانی و اجتماعی لازم برای ایجادتوسعه پایدار در جامعه مدنی است. نتیجه تحقیق آن است که خودکنترلی ، معنای زندگی و اخلاق محوری به عنوان عوامل رواننگر و <نابستگی اجتماعی و سبک زندگی سالم به عنوان دو عامل جامعه نگر، مولفه های اصلی انسان شناختی حقوق اسلامی، برای تحقق بخشیدن به توسعه پایدار جامعه مدنی -از منظر فلسفه اسلامی-، به شمار می روند.به عنوان دو عامل جامعه نگر، مولفه های اصلی انسان شناختی حقوق اسلامی، برای تحقق بخشیدن به توسعه پایدار

Keywords:

انسان شناسی , حقوق اسلامی , حکمت متعالیه , عوامل روانی و اجتماعی , توسعه پایدار