اثربخشی مدل مشارکت مردان پناهنده در برنامه های سلامت باروری بر پیامدهای بهداشت جنسی- باروری

زمینه و هدف: بر اساس تخمین کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، بدنبال وقوع بحرانهای انسانی، شمار جمعیت پناهندگان و آوارگان در سرتاسر جهان به طور پیوسته در حال افزایش میباشد. مسئله خشونتهای جنسی و جنسیتی علیه زنان در شرایط آوارگی به یک مسئله مهم بهداشت عمومی جهانی تبدیل شده است. علیرغم وقوع سطوح بالای خشونت علیه شریک جنسی IPV در بین جمعیت آوارگان و مهاجران، پژوهشهای اندکی پیرامون فاکتورهای خطر IPVو مداخلات موثر و روشهای مختلف پیشگیری و پاسخ به IPV در چنین جمعیتهایی صورت گرفته است.یافته ها: درمجموع فراوانی خشونت تجربه شده در میان زنان آواره موردمطالعه بسیار بالا و نزدیک به %80 در طی 12 ماه گذشته قبل از شروع مطالعه گزارش شده بود. بیشترین نوع خشونت تجربه شده از نوع خشونت جنسی با نرخ %68/1 بوده است. در این مطالعه مشخص شد که قرار گرفتن در معرض IPV با برخی پیامدهای سلامت جنسی - باروری ضعیف، گزارش بیشتر علامات مرتبط با بیماریهای منتقله از طریق جنسی/ عفونتهای دستگاه تناسلی و نیز جستجوی کمتر رفتارهای مدد جویانه سلامت همراه بوده است. اجرای مدل مداخله ای طراحی شده منجر به کاهش فراوانی وقوع خشونت علیه زنان از سوی همسرانشان مستقر در اردوگاه آوارگان موردمطالعه گردید .)OR=0.11;95%CI,0.05-0.24)(p<0.001(نتیجه گیری: وجود نرخ بالای IPVگزارش شده در تحقیق حاضر و تحقیقات مشابه و نیز ارتباط قوی آن با نتایج سلامت جنسی-باروری ضعیف، نیاز فوری به ایجاد، توسعه و آزمایش مداخلات مناسب جهت کاهش و کنترل خشونت در بین جمعیت پناهندگان و آوارگان را تایید میکند. با استفاده از مدل پیشنهاد شده و با دخیل نمودن مردان پناهنده در برنامه های تنظیم خانواده و بهداشت باروری میتوان بر حجم قابل توجهی از مشکلات مرتبط با مسائل بهداشت جنسی و باروری زنان که تجربه پدیده ای همچون جنگ داخلی و آوارگی را داشته و در محیطهای تنش زایی همچون اردوگاه های آوارگان مستقر میباشند فائق آمد و از بروز عوارض و پیامدهای متعدد سلامت )شامل عوارض جسمی، جنسی و روانی( که ناشی از وقوع خشونتها بر علیه آنان میباشد پیشگیری نمود و یا از شدت آنها کاست.

Keywords:

پناهندگان , بهداشت جنسی - باروری , خشونت علیه شریک جنسی - صمیمی , خشونت علیه زنان , خشونت جنسی و مبتنی بر جنسیت