تحلیلی بر مولفه های سیاست ورزی امام رضا (ع) از منظر فقه سیاسی شیعه

از آن جایی که اندیشه ھای سیاسی برگرفته از دیدگاه ھای دانشمندان علم فلسفه ،سیاست و… بوده که زاییده فکر بشری است و بخش دیگری از دیدگاه ھا برگرفته از کلام وحی معصومین است بر ھمین اساس فقه سیاسی که تبیین کننده نظریه دین در حوزه سیاست است. تولید بخشی از اندیشه سیاسی اسلام بر مبنای فقه سیاسی می باشد. بر این اساس بررسی سیره امام رضا (ع) از منظر فقه سیاسی شیعه بدین معنا که ھرگونه رفتار, گفتار و تایید آن حضرت در رابطه با مسائل سیاسی از بعد فقه سیاسی شیعه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته. بدین معنا که آزادی بیان که از ویژگی ھای مدرنیته است سوال اصلی این تحقیق به این مورد که سیره امام رضا (ع) از منظر فقه سیاسی شیعه چگونه قابل تحلیل و بررسی است ھدف این تحقیق بررسی و شناخت اندیشه ھای سیاسی امام رضا (ع) و بررسی آن با مبانی فقه سیاسی شیعه جھت شناخت بیشتر جامعه بشری نسبت به آن امام معصوم (ع) است. روش تحقیق در این پژوھش روش کتابخانه ای بوده است و مسئله ای که بر مبنای این تعالیم برای ما روشن شده این است که با وجود شکل ھای گوناگون مبارزه با حکومت و حکام جور، ھیچگاه توقف مبارزه و مخالفت سفارش نشده و حتی در سخت ترین شرایط، سازش با ظالمان مجاز نیست، اما توجه به شکل مبارزه و مصالح عالیه باید مدنظر قرار گیرد. و حضور امام رضا (ع) در خراسان بر خلاف پیامدھای بی شمار، از بعد فرھنگی در درازمدت تاثیر بیشتری گذاشت دعوت از امام به لحاظ سیاسی ھیچ رھاوردی برای مامون نداشت. عملکرد امام در مرو کاملا بر خلاف انتظار مامون و درباریان عباسی بود. امام بر خلاف قبولی ولیعھدی، خود را از ھمه فعالیت ھای سیاسی دور کردند و به عکس در میدان علم و فرھنگ حضور پررنگ و کاملا روشنی داشتند. پیروزی ھای امام در مناظره ھا و آن ھم درجمع بزرگ ترین دانشمندان اسلامی آن عصر، نگاه مردم خراسان را متوجه امام و برتری اعتقاد شیع کرد.

Keywords:

سیاست ورزی , امام رضا , فقه سیاسی شیعه , سیره سیاسی , ولایتعهدی