بررسی سیاست گذاری های بهداشتی دولت بر رفاه و رشد اقتصادی ایران با استفاده از یک مدل CGE

هدف این مطالعه تجزیه وتحلیل اثرات افزایش و کاهش مخارج بهداشتی دولت بر رشد اقتصادی و رفاه با استفاده از یک مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر است. برای کالیبره کردن مدل ماتریس حسابداری اجتماعی اجتماعی ایران در سال 1390 مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که افزایش مخارج بهداشتی دولت منجر به افزایش مثبت و قابل توجهی در تولید ناخالص داخلی و رفاه می شود. مطابق با برآوردهای ما با افزایش 10 درصدی مخارج بهداشتی رشد اقتصادی حدود 42 درصد بالا رفته است اما با کاهش 10 درصدی رشد به میزان 2 درصد کم شده است. افزایش 5 درصدی در مخارج بهداشتی دولت، رشد اقتصادی را به میزان 5 درصد بالا می برد و با کاهش 10 درصدی رشد به میزان 2/1 درصد کم شده است. با توجه به سهم پایین مخارج بهداشتی در بودجه دولت و وجود تورم دو برابری در این بخش نسبت به سایر بخش ها دولت باید برای سیاست گذاری در بودجه ها و برنامه های آتی توجه بیشتر و دقیق تری در این بخش مبذول دارد

Keywords:

مخارج بهداشتی دولت , رشد اقتصادی , مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر , رفاه , سیاست گذاری دولتی.