بررسی رابطه معنا داری زندگی، سلامت معنوی و بهداشت روان در بیماران دیابتی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه معنا داری زندگی، سلامت معنوی و بهداشت روان در بیماران دیابتی انجام شد .جامعه آماری این پژوهش از میان بیماران مبتلا به دیابت شهر شیراز می باشد. نمونه آماری این پژوهش شامل 200 نفر می باشد که از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل مقیاس معنا در زندگی میلز ، مقیاس سلامت معنوی الیسون و پالوتزین، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه 25SCL می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی تحلیل مسیر می باشد. نتایج نشان داد که معناداری زندگی و سلامت معنوی و تاب آوری با اختلالات روانی رابطه منفی و معنادار دارد. شاخص های معنای زندگی و سلامت معنوی نمی توانند پیش بینی کننده معنادار اختلالات روانی باشند.تاب آوری پیش بینی کننده منفی و معنادار اختلالات روانی است. .تاب آوری پیش بینی کننده منفی و معنادار اختلالات روانی است.دیدگاه، ارزشها و اهداف از مولفه معنای زندگی می توانند باعث افزایش تاب آوری و در نتیجه منجر به کاهش اختلالات روانی و افزایش سلامت روان بشوند. نتایج نشان می دهد که متغیرهای معنای زندگی، سلامت معنوی و تاب آوری با بهداشت روانی بیماران رابطه دارد.

Keywords:

معنا در زندگی , سلامت , تاب آوری , سلامت روان , دیابت